ATATÜRK'ÜM SAOL

BEN BİR MUSTAFA KEMAL'İM
İzindeyim Atatürk’üm 
Tek benzemez şu cemalim
Her şeyimle ben bir Türk’üm
Ben bir Mustafa Kemal’im

Hep bağlıyım ben bu anda
Hür yaşarım bu vatanda
Gücüm damardaki kanda
Ben bir Mustafa Kemal’im

Laik cumhuriyetçiyim
Halkçıyım milliyetçiyim
Hep hürüm hürriyetçiyim
Ben bir Mustafa Kemal’im

Anadolu elindeyim
Tüm dünyanın dilindeyim
Atatürk’ün yolundayım
Ben bir Mustafa Kemal’im 

ON KASIM
 
Yıl otuz sekiz, on kasım perşembe
Hatırdan çıkmayacak bir sonbahar
Sarsılıyor İstanbul yedi tepe
Yaman esmiş Dolmabahçe’de rüzgar
 
Gerçak olamaz, olsa olsa bir düş
Dokuzu beş geçe Atatürk ölmüş
Böyle toptan bir yas nerede görülmüş
Beraber ağlıyoruz kurtlar kuşlar
 
Bu memlekete en çok hizmet eden
Bu aşk ile dağlara gücü yeten
On sekiz milyonun omzunda giden
Atam Ankara sırtlarında yatar

İŞTE O ATATÜRK
 
Kir tutmaz, gölge tanımaz, bitek topraklarında
Saldırganların yüzüne ilk yumruğu indirmiş
Yiğit, soylu bir halkın, yiğit ve tok sesi…
Çağlar karanlığında Anadolu gecesinden
Ezilenlere umut, yanan ilk çoban ateşi
İşte o ATATÜRK
 
Asmalarla, zeytinlerle, ekinlerle ışıyan
Tan serinliğinde çalışan bronz eller…
Demir ocaklarında, kömür kuyularında
Yüreği pek işçilerin ak alnını donayan
Öpülesi, saygıdeğer boncuk boncuk ter
İşte o ATATÜRK
 
Sarı kemiklerde, kara derilerde
Henüz anısı sinmemiş o kamçılı sızı
Göveririken bilinç bilinç ulusal bir dirilişte
Tutsaklığın utanç duvarını yıkmış ülkelerde bugün
Çekilen bir bayrak var ya özgürlük üzre
İşte o ATATÜRK
 
Kurtuluş baharında bütün insanlığın
Uzak artık kavgadan ve kandan
Güvercin sevgilerle tüy tüy ve mavi
Ilık meltemlerle dalga dalga yayılan
Tüm yeryüzünde kurdun, kuşun kardeşliği
İşte o ATATÜRK
 
Ne ki güzel, ne ki iyi
Ne ki büyür yaklaştıkça
Dağ dağ,, kavram kavram…
Ve ne ki sınırsızlığın en ışıklı sularında
Yansır, yokluğu varlığınca diri
İşte o ATATÜRK

ASIRLARCA
 
Ufkunda doğacağım, ufkunda batacağım,
Asırlarca yazsam hep seni anlatacağım.
Ben de giyersem eğer bir gün deha tacını
“ İstersen çiğne “ diye önüne atacağım…
 
Söndüğünü görsem de bin “meşale emel” in
Ebediyet yolumuz, öyle elimizde elin…
Ak düşen saçlarınla nur kattığın heykelin
Hamuruna harç diye kanımı katacağım.
 
Yansam da masalların “Aslı-Kerem” I gibi,
Bu aşk ölmez öyle her gönül veremi gibi !
Şöhretin okyanuslar aşarken gemi gibi;
Ben dalga gibi ayak ucunda yatacağım…
Asırlarca yazsam hep seni anlatacağım !
 ATATÜRK’ÜN BİR SAATİ VARDI
 
Atatürk’ün bir saati vardı
Yediveren gül gibi açardı
 
Atatürk’ün bir atı vardı
Etilerden beri yaşardı
 
Atatürk’ün bir resmi vardı
Buğday tarlası gibi ağardı
 
Atatük’ün bir saati vardı
Durmadı

UYUYOR
 
Alev olmuş yanıyor gözyaşımız
Bu hazin meş’aleler üstünde.
Uyuyor en yüce can yoldaşımız
Böyle hicranla tutulmuş günde
Uyuyor… Uykusu hiç bitmeyecek
Ölü bir milleti, var eyleyenin
Onun makber bile incitmeyecek,
Ruhu tunçtur, gece yoktur diyenin.
Geceden doğdu ışıklar saçarak,
Vatanın gündüzü Türkün özü O
Olamaz böyle sabah böyle şafak.
Tarihin şan dolu en son sözü O.